Budownictwo drewniane jest jednym z wyznaczników tożsamości kulturowej regionu. Znajduje to odzwierciedlenie w założeniach programowych instytucji, w których ochrona architektury i układów osadniczych charakterystycznych dla województwa jest jednym z najważniejszych elementów. Dlatego na przestrzeni lat do skansenu translokowano m.in.: modrzewiowy dwór, obiekty związane z osadnictwem drobnoszlacheckim pogranicza podlasko-mazowieckiego, budynki odnoszące się do terenu Sokólszczyzny i osadnictwa tatarskiego, nieruchomości przynależące dawniej do administracji Lasów Państwowych, obiekty przemysłowe tj. młyn, czy wiatraki, jak również zagrody wydłużone, typowe dla wschodniej i południowo-wschodniej części województwa podlaskiego. Zwłaszcza w przypadku ostatnich, drewniane domy wyróżniają się bogatym zdobnictwem architektonicznym. Zdobnictwo inspirowane wpływami rosyjskimi rozprzestrzeniło się na tych obszarach pod wpływem ludności powracającej w rodzinne strony po okresie bieżeństwa. W zbiorach Muzeum, obok budynków i obiektów małej architektury, znajdują się więc detale architektoniczne i szablony stolarskie, podług których wykonywano dekoracje domów. Zasób uzupełnia bogaty materiał archiwalny.