Dzieci wiejskie od najmłodszych lat pomagały rodzicom w pracach gospodarskich. W wieku 5-6 lat miały już swoje pierwsze obowiązki, m.in. pasały i karmiły drób, opiekowały się młodszym rodzeństwem, obierały ziemniaki. Im były starsze, tym więcej zajęć im przybywało. Nie miały zatem dużo wolnego czasu, który mogłyby poświęcić zabawie. Bawiły się jednak jak wszystkie dzieci na świecie.
– Nieodzownym elementem zabaw były zawsze zabawki. Dzieci wiejskie zawsze miały skromne, proste zabawki – bardzo często wykonane przez siebie lub dziadka. Były one zrobione z łatwo dostępnych materiałów – m.in. drewna, gliny, szmatek. Najczęściej robieniem zabawek zajmowano się zimą, kiedy było najmniej pracy w gospodarstwie. Dorośli uważali zabawę za stratę czasu, który można było poświęcić domowym obowiązkom, a przy okazji nauczyć się praktycznych umiejętności.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.