Stodoła z Karczmiska

E-muzeum

Wraz z budynkiem inwentarskim i spichlerzem tworzyła zagrodę leśną w leśnictwie w Karczmisku. Jest jedną z siedmiu stodół znajdujących się na terenie Podlaskiego Muzeum Kultury Ludowej. Tym, co wyróżnia ją spośród innych jest nietypowe rozmieszczenie wrót – nie tylko w ścianie frontowej, ale również w węższych ścianach szczytowych. W sąsiekach stodoły przechowywano siano, zboże i słomę, a część środkową wykorzystywano do pracy.

Obecnie w budynku można oglądać wystawę prezentującą narzędzia związane z uprawą, przechowywaniem i obróbką zbóż w dawnym gospodarstwie wiejskim na Podlasiu.

1
2

Na Podlasiu do I wojny światowej orkę wykonywano sochą dwupolicową ciągniętą przez parę wołów lub krów zaprzężonych w jarzmo. Sochę zastąpiły pługi, początkowo drewniane ze stalowym lemieszem i odkładnicą, następnie w całości stalowe, wyrabiane w wiejskich kuźniach. Na Podlasiu jeszcze do II wojny światowej zboże żęto sierpami, potem, do lat 60-tych XX w. koszono kosami. W latach 50-tych XX wieku na Podlasiu zdarzało się jeszcze widzieć gospodarza w polu z sierpem lub kosą. Sierpami żęły zboże kobiety. Po wprowadzeniu kos kosiarzami byli mężczyźni, natomiast kobiety  odbierały skoszony pokos i wiązały go w snopki. Zboże po wysuszeniu zwożono wozami drabiniastymi do stodoły, gdzie młócono je przy pomocy cepów.

W niegdysiejszym gospodarstwie