Wzniesiona na planie prostokąta, z dobudowaną sienią i gankiem, posadowiona na betonowym fundamencie z dodatkiem kamieni polnych. Ściany wykonano z bali sosnowych łączonych ze sobą sumikowo-łątkowo i oszalowano do poziomu okien pionowymi, a wyżej poziomymi deskami. Bryłę budynku przykrywa dach półszczytowy, zwany też przyczółkowym, charakteryzujący się załamaniem połaci dachowej pod półszczytem. Dach pokrywa dachówka ceramiczna. Leśniczówka pełniła funkcję administracyjno-mieszkalną dla urzędnika Polskich Lasów Państwowych. Podczas II wojny światowej opustoszała i została zdewastowana. W 1947 roku budynek wyremontowano i ponownie zaczął pełnić swoją pierwotną funkcję. W roku 1988 został przeniesiony do muzeum.