Wiatrak z Rzędzian z 1836 r.

Młyn wietrzny typu koźlak. Nazwę pochodzi od jednego z elementów konstrukcyjnych – kozła pełniącego funkcję stojaka, na którym opierał się cały korpus wiatraka. Korpus był ruchomy, obracany go śmigami przy pomocy długiej belki widocznej od strony wejścia do budynku. Do obracania wiatraka tak dużych rozmiarów używano koni. Ściany o konstrukcji szkieletowej oszalowano pionowo deskami i nakryto dwuspadowym, gontowym dachem, z naczółkiem od strony śmigów. Po drugiej stronie korpusu znajdują się schody prowadzące do wnętrza wiatraka. Obiekt wybudowano w miejscowości Płonka-Matyski koło Łap, skąd w 1954 roku został przeniesiony do Rzędzian pod Tykocinem. Był tam użytkowany do końca lat 50. XX wieku.