Stodoła z Sannik z końca XIX w.

Budynek o konstrukcji zrębowej, posadowiony na luźno ułożonych kamieniach. Stodoła ma unikatową w skali województwa konstrukcję dachu – sochowo-ślemieniową. Składa się ona z czterech soch, czyli rozdwojonych w górnym końcu słupach, w które dopasowano poziomo leżące belki tworzące kalenicę, zwane ślemionami. Dach jest czterospadowy, kryty strzechą.