Budynek o przeznaczeniu kolejarskim. Obiekt o konstrukcji zrębowej, pierwotnie z ostatkami, które w połowie XX w. zostały odcięte a cały budynek oszalowano. Dróżniczówka ma murowany fundament oraz dwuspadowy dach kryty dachówką ceramiczną. Pierwotnie wnętrze budynku było podzielone na dwa pomieszczenia służące za część do pracy i odpoczynku pracownika kolejowego. Tego typu obiekty były rozmieszczone przede wszystkim na najważniejszej trasie kolejowej Podlasia, łączącej Warszawę z Sankt Petersburgiem.